Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bork Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Sed ego in hoc resisto; Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Duo Reges: constructio interrete. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.
Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Satis est ad hoc responsum. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Bork Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem.
Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Quo modo? Collatio igitur ista te nihil iuvat. Iam contemni non poteris. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Scisse enim te quis coarguere possit? At iam decimum annum in spelunca iacet. Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Quod non subducta utilitatis ratione effici solet, sed ipsum a se oritur et sua sponte nascitur. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.
Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?
Eaedem res maneant alio modo. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo.
Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Quo modo autem philosophus loquitur?
Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Tu quidem reddes; An nisi populari fama? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.
Nunc agendum est subtilius. Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus. Quis Aristidem non mortuum diligit? Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.
